Wiele uwagi poświęcono w latach 80-tych XX wieku norweskiemu marynarzowi i jego rodzinie.
W roku 1966 zaczął chorować, wystąpiły niecharakterystyczne bóle mięśni, stawów, plamisto-grudkowa wysypka i uogólnione utrzymujące się powiększenie węzłów chłonnych.
W następnym roku u jego żony pojawiły się nawracające infekcje, w tym kandydoza jamy ustnej i błon śluzowych. Ich córka w drugim roku życia zaczęła chorować na poważne, nawracające zakażenia.
Wszyscy troje zmarli w 1976 roku. Obserwacje kliniczne, wyniki badań autopsyjnych i serologicznych wskazywały na rozpoznanie AIDS.
Nie można jednak wykluczyć, że wiele innych sporadycznych zachorowań, miało miejsce dużo wcześniej, ale większość z nich pozostała nierozpoznana z powodu braku metod diagnostycznych i znajomości objawów nowego zespołu chorobowego .
