Przeniesienie HIV z zakażonej matki na jej dziecko stanowi najczęstszą drogę zakażenia dzieci w większości krajów świata.
Wyjątek stanowi tu Rumunia, gdzie według danych UNAIDS z lipca 2000 roku zakażonych HIV jest 750 kobiet i 5000 dzieci w wieku od 0 do 14 lat.
Infekcje odmatczyne stanowić tu mają tylko 0,5%, większość to zakażenia wewnątrzszpitalne lub przypadki, w których drogi zakażenia nie ustalono.
Informacje te są o tyle zatrważające, iż od czasu wprowadzenia do stosowania protokołu ACTG 076, polegającego na stosowaniu ZDV podczas ciąży, porodu i u noworodka przez pierwszych 6 tygodni życia, a także innych schematów leczenia antyretrowirusowego, oraz wykazania wyższości elektywnego (planowanego przed rozpoczęciem akcji porodowej) cesarskiego cięcia nad rozwiązaniem drogami i siłami natury, prawdopodobieństwo urodzenia przez kobietę HIV(+) urodzenia zdrowego dziecka wynosi 98%.
Ważne jest także, by zakażona HIV kobieta nie karmiła piersią swojego dziecka, gdyż stanowi to również ryzyko dla dziecka, które z dużym prawdopodobieństwem urodzi się zdrowe. Zalecenia UNAIDS z 1998 roku mówią, iż „jeśli dziecku urodzonemu przez zakażoną HIV kobietę można zapewnić nieprzerwany dostęp do substytutów mleka kobiecego, których przygotowywanie jest bezpieczne i łatwe, to powinny być stosowane w celu zmniejszenia ryzyka choroby i śmierci”.
Niezbędnym warunkiem, by kobieta zakażona HIV miała szansę urodzenia zdrowego dziecka, jest świadomość zakażenia. Dlatego niezwykle ważnym jest, by planujące ciążę lub będące w ciąży kobiety, dopuszczające u siebie możliwość zakażenia HIV poddawały się testom.
Tylko wtedy, kiedy znany jest fakt zakażenia możliwe jest prowadzenie leczenia pozwalającego na zmniejszenie ryzyka przeniesienia HIV na dziecko.
hastagi na stronie:
#hiv u noworodka
